Online Intervisie voor verloskundigen

Intervisie is een vorm van deskundigheidsbevordering waarbij medewerkers een beroep doen op collega’s om mee te denken over persoons en functiegebonden vraagstukken en knelpunten uit de eigen werksituatie. Dit meedenken gebeurt niet door het aandragen van oplossingen, maar door het stellen van vragen om zo met behulp van eigen analytisch en probleemoplossend vermogen zicht te krijgen op het in gebrachte probleem en hoe hierin te handelen.

Uitgangspunt is dat mensen zelf hun eigen antwoorden leren geven op de vragen die hen bezig houden. Er is dus ook niet een juist antwoord. De kunst is niet om vragen te beantwoorden maar juist om die vragen te stellen dat de inbrenger het antwoord vindt op zijn eigen vragen. Met het doorlopen van de cyclus leer je inzien hoe het komt dat bepaalde situaties lastig zijn en hoe je patronen kunt doorbreken om tot effectiever en professioneler handelen te komen. Met elkaar kom je soms tot verrassende inzichten en leer je dat je dingen soms ook anders kunt bekijken.

Intervisie in het kort:

• Een vorm van MIO (C accreditatie-punten)
• Een gestructureerde vorm van deskundigheidsbevordering en professionalisering
• Zelfsturend en op reflectie gericht proces
• Over persoons- en functiegebonden vraagstukken en knelpunten uit de eigen werksituatie
• Voor mensen die met en van elkaar willen leren
• En samen tot inzichten en oplossingen trachten te komen
• Je valkuilen en kwaliteiten leren kennen

De inbreng in een intervisie bijeenkomst kan heel divers zijn. Het gaat vaak over situaties waarbij je achteraf geen fijn gevoel hebt en anders had willen reageren maar niet goed weet hoe. De vragen kunnen gaan over omgaan met collega's in eigen praktijk of ziekenhuis, communicatie met cliënten, management, keuzeproblemen, conflicten maar ook over balans tussen werk en privé.

Vraagstukken kunnen bijvoorbeeld zijn;

Hoe kan ik leren anders te reageren op een cliënt die vaak te laat komt?
Hoe kom ik op een betere verdeling van de maatschapstaken?
Hoe kan ik leren anders te reageren (als stagebegeleider) als een student in mijn ogen een fout maakt?
Hoe kan ik mijn standpunt beter verwoorden in een protocollen werkgroep, multidisciplinaire vergadering of overleg?
Hoe kom ik erachter wat mijn grenzen zijn in het continu begeleiden van de baring?
Hoe komt het dat ik altijd wat moeite heb met specifieke cliënten of collega’s?